wyniszczenie, nie tylko pohibernacyjne

W każdym okresie roku, a zwłaszcza w okresie wybudzeń z hibernacji, można spotkać krańcowo wyniszczone i odwodnione jeże. Hibernacja jest skomplikowanym procesem, podczas którego jeż do podtrzymania funkcji życiowych zużywa zapasy własnego tłuszczu. Jeśli te zapasy zbliżają się do końca, jeż budzi się i próbuje znaleźć pożywienie i wodę. Jeśli ich nie znajdzie jego stan szybko się pogarsza.
Jak odróżnić jeża wyniszczonego od jeża w dobrym stanie ogólnym ? Różnice znajdziecie na zdjęciach :

 

Image
Image
marker

 

Zarys ciała zdrowego jeża ma kształt zbliżający się do kuli. Jego skóra jest sprężysta i silnie napięta. Kolce łatwo się nastroszają i są bardzo kłujące. Wyniszczony jeż jest wąski i podłużny – zarys ciała przypomina raczej elipsę niż koło. Skóra jest luźna, łatwo można ją podnieść robiąc na plecach jeża „namiocik”. Kolce są położone wzdłuż ciała. Można przez nie wyczuć jeżowe kości.

Wyniszczenie i odwodnienie organizmu jest bardzo ciężkim stanem. Na podtrzymanie funkcji życiowych jeż zużywa nie tylko zgromadzone przez siebie tłuszcze, ale również tkankę mięśniową. Stopniowo dochodzi do niewydolności narządów, a układ nerwowy jest coraz bardziej niedożywiony. Przewód pokarmowy ulega zaawansowanym zmianom, zmniejsza się jego motoryka, zanikają kosmki jelitowe.
Jak pomóc wyniszczonemu jeżowi ? Nie wystarczy ogrzanie go, podanie wody i karmy. Konieczna jest wizyta w lecznicy weterynaryjnej, wdrożenie odpowiedniego leczenia i stosownej diety.

div#stuning-header .dfd-stuning-header-bg-container {background-image: url(https://www.primum.org.pl/wp-content/uploads/2018/02/Head2.jpg);background-size: initial;background-position: center bottom;background-attachment: scroll;background-repeat: initial;}#stuning-header div.page-title-inner {min-height: 450px;}